Vun Nàtür üs…

Es isch emol e junger Ràpper züe 'me àlte Minnesänger g'komme mit de Klàà: „Mini kinschtlerisch Kreàtivität isch àm End. Ich bring nix meh zewäj.“

De Minnesänger het 'ne g'fröjt: „Wàs hesch dü bis jetz gemàcht?“ De Ràpper het g'àntwort: „Ich hàb viel mit elektronische Geräte g'schàfft.“

„Noh gibt's numme einer Rotschlàà: Geh ins Feld, in d'Màtte, in de Wàld, un màch d'Auwe un d'Ohre uf!“

De jung Burscht isch uf de Vorschlàà ingànge un het sich e Monet làng verzöje. Wie er widder erschunne isch, het 'ne de Minnesänger g'fröjt: „Un wàs bringsch dü vun dinere Inkehr zeruck?“

De Ràpper het g'àntwort: „Nitt viel, üsserem Zwitschere vun de Vejel, Quàke vun de Fresch, Zirpe vun de Feldgrille, Plätschere vun de Bächle un Ràschle vun de Blätter in de Baim!“

De Minnesänger het g'sààt: „Diss làngt schunn! Lüej, de Ürsprung vun de Müsik un vum G'sàng lejt in de Klàngschàfte vun de Nàtür! Do isch àlles echt. Es wurd ken Autotune un ken Vocoder benutzt, fer do un dort ebbs ze verbessere. So Sound-Gadgets brücht m'r nitt. Nix wurd durich Algorithme verändert. Vun Playback ken Spüer! Im Herrgott sinere Schepfung findsch dü jede Dàà e poetischer Schàtz, ob in de Berri, à'me Wejer, odder im eijene Gàrte. Geh jetz, dicht un müsizier, es werre dir sicher scheeni Werter un Melodie infàlle!“

Wàs de Ràpper worre isch, verrote mer ejch nitt. Wenn ihr ejch àwwer in de Gàrte setze un d'Ohre spitze, noh krieje ihr ebbs mit vun sinere neje nàtüràrtige Müsik.  

Daniel Steiner