D’drej Kinni im Elsàss

Noch ere Legend, wo im Elsàss verzählt wurd, verlonn d’Kinni üs’em Morjelànd jeds Johr in de Wihnàchtsnààcht de Reliquiàr vum Kölner Dom un gehn ze Füess nooch Strossburi. Zwelef Däj brüche se. Sie màche e Hàlt im Minschter, gehn ins Krondàl, laufe iwwer d’Berri ins Brüschdàl un steje ufs Hochfeld, au „Champ-du-Feu“ genennt. Àm 6. Jänner g’schieht dort, immer noch, gànz komischs Dings.

De Melchior, de Kinni mit de silwerne Hoor, holt e Hàndvoll Goldstickle üs de Säck vun sim lànge rote Màntel un schmïsst se geje de Himmel. Noh blost de Wind un triibt die wertvolle Goldstickle ins Firmàment. So erschine jeds Johr neji Sterne àm Himmelszelt.

De Kàspàr, de jung Burscht mit de rote Hoor, zindt e pààr Stängle Wihrauch àn. De Rauch geht in d’Heh un es bilde sich schwàrzgröji Wolike. Diss sinn die Wolike, wo dort owwe stets Räje odder Schnee bringe.

De Bàlthàzàr schmïsst wie e Säjmànn e Hàndvoll Myrrhe uf d’Àlm. So wàchst uf’em Hochfeld griens Gràs und diss gibt d’scheenschte Weide fers Vieh. Drum fählt’s bi de ortsànsässige Viehzichter nie àn Milich un Käs.

Wenn d’Kinni mit ihre Feschtlichkeite fertig sinn, verschwinde se in de Nààcht un gehn nooch Köln, wo se e Johr geduldig wàrte müen, ebb dàss se ins Elsàss zeruckkomme kenne.

Beàrweitung vun de Legend: Daniel Steiner