COVI-DEMÜET

Corona - D‘Kris zeijt uf àlle Gebiete, wie im e Brennglàs, wie‘s in unsere G‘sellschàft üssieht. Meh àss in àndere Zite bekomme mer unseri Grenze ze spiere. Mer merikere wohl, dàss es so einfàch nitt witerschgehn kànn.
Owwe - D‘Besserwisser lonn sich emol widder heere. Vun iwweràl her tauche se uf. Viel welle bewiise, dàss se au ebbs vun de Medizin verstehn. Gelunge, wie se sich vun owwe runter d‘Veràntwortung züeschriiwe.
Versüech - Üsserhàlb vum effentliche Ràmpeliecht versüecht d‘Kirich d‘Lit mit àndere Mittel ze erreiche. Sie màcht Sàche, wo se gewehnlich nitt màcht, odder wo se villicht schunn làng het màche welle. Het se verstànde, wie de Hàs lauft?
Imperium - Sie, wo sich iwwer d‘Johrhunderte wie e Imperium verhàlte het, kommt vun ihre hoche Resser runter. Schunn indrucksvoll, wie se d‘Geläjeheit bim Schopf ergrift, Fàntàsie zeijt un in denne Däj neji kreàtivi Missionsforme entwickelt.
Demüet - D‘Pàndemie lehrt uns Demüet. ‘s Virüs deckt uf, wie verletzlich unser Läwe isch, un wie viel mer doch d‘àndere brüche. Do gilt, wàs de Frànz Kafka g‘schriwwe het: „Demüet gibt jedem, au dem wo einsàm isch un zwiifelt, e stàrikes Verhältnis züem Mitmensch.“ Die Lehr derf nitt ungenutzt bliiwe.

Daniel Steiner